Ryokucha (groene thee): Gyokuro, Sencha, Bancha

Afhankelijk van de timing van de oogst en van de hoeveelheid zonlicht waaraan de theebladeren worden blootgesteld worden verschillende soorten groene thee geteeld. Het hoogste niveau en beste kwaliteit is Gyokuro, dat wordt geplukt tijdens de eerste oogstronde. De volgende is sencha, die ook wordt geplukt tijdens de eerste oogstronde, maar waarvan de bladeren niet tegen de zon worden beschermd. Tenslotte is bancha een lagere graad van groene thee waarvan de thee bladeren worden verkregen uit de latere oogsten.

Matcha (groene thee in poedervorm)

Alleen de bladeren van de hoogste kwaliteit worden gebruikt voor matcha, die worden gedroogd en gemalen tot een fijn poeder dat vervolgens wordt gemengd met heet water. Matcha is de groene thee die wordt gebruikt in de theeceremonie.

Konacha (resterende groene thee)

Konacha bestaat uit theestof, theeknoppen en kleine theeblaadjes die overblijven na de verwerking van Gyokuro of Sencha. Hoewel het wordt beschouwd als een lagere klasse thee, wordt aangenomen dat konacha bepaalde gerechten goed aanvult, zoals sushi. Het wordt vaak aangeboden voor zelfbediening bij goedkope sushi restaurants.

Hojicha (geroosterde groene thee)

Hojicha wordt verwerkt door de theebladeren te roosteren, waardoor de bladeren hun karakteristieke roodbruine kleur krijgen. De hitte van het roosteren veroorzaakt ook chemische veranderingen in de bladeren, waardoor de hojicha-thee een zoet, licht karamelachtige aroma heeft.

Genmaicha (groene thee met geroosterde bruine rijst)

Genmai is bruine rijst. Genmai granen worden geroosterd en gemengd met theebladeren om Genmaicha te produceren. De geroosterde genmai geven de thee zijn gelige kleur en speciale smaak. Genmaicha wordt in Japan als alternatief voor de standaard groene thee geserveerd.

Oolongcha (een soort Chinese thee)

Oolongcha houdt in dat de theebladeren worden geoxideerd en vervolgens gestoomd of geroosterd om het oxidatieproces te stoppen. Oolongcha wordt in Japan warm of koud geserveerd in vrijwel alle soorten eetgelegenheden in heel Japan. De thee is bruin van kleur.

Kocha (zwarte thee)

Kocha bladeren zijn zelfs meer geoxideerd dan oolongcha, waardoor de thee zijn donkere kleur krijgt. In het Japans betekent “kocha” eigenlijk “rode thee”, verwijzend naar de rood/bruine kleur van de thee. Kocha is overal verkrijgbaar in Westerse cafés en restaurants.

Jasmine-cha (thee met jasmijnbloemen)

Jasmijnthee wordt veel geconsumeerd in Okinawa, waar het bekend staat als Sanpincha, maar niet zozeer in de rest van Japan. De thee wordt gemaakt door jasmijnbloemen te combineren met groene thee of soms oolong theebasis.

Thee niet van theeplant

Sashimi

Sashimi zijn rauwe zeevruchten. Een groot aantal vissen kan rauw worden gegeten als ze vers zijn en correct zijn bereid. De meeste soorten sashimi worden genoten met sojasaus en wasabi.

Kombucha (kelpthee)

Kombucha is een drank gemaakt door het mengen van gemalen of gesneden kombu zeewier in warm water. Het drankje heeft een zoute smaak en wordt soms als welkomstdrankje bij Ryokan geserveerd.

Waar je thee kunt vinden in Japan

Thee van de een of andere soort, warm of koud, is praktisch te vinden in alle restaurants, verkoopautomaten, kiosken, buurtwinkels en supermarkten.

In restaurants wordt groene thee vaak gratis geserveerd bij of aan het einde van een maaltijd. In de goedkopere restaurants zijn groene thee of mugicha vaak gratis beschikbaar voor zelfbediening, Konacha vaak wordt aangeboden aan goedkope sushi restaurants. Kocha is meestal verkrijgbaar naast koffie in cafés en westerse restaurants.

Bij sommige tempels en tuinen wordt thee (meestal Ryokucha of Matcha) aan toeristen geserveerd. De thee wordt meestal geserveerd in een rustige kamer met Tatami vloer met uitzicht op prachtig landschap, vaak samen met een bijpassend Japans snoepje. Hoewel thee soms wordt opgenomen in de toegangsprijs van de tempel of de tuin, is er vaak een afzonderlijke vergoeding voor thee vereist.

Veel soorten thee worden verkocht in PET-flessen en blikjes in winkels en automaten in heel Japan. Ze zijn zowel warm als koud verkrijgbaar, hete thee is minder verkrijgbaar tijdens de zomermaanden, vooral bij automaten.

Japanse thee en korte geschiedenis

Thee werd in de jaren 700 voor het eerst geïntroduceerd in Japan vanuit China. Tijdens de Nara periode (710-794) was thee een luxeproduct dat slechts in kleine hoeveelheden verkrijgbaar was voor priesters en edellieden als medicinale drank.

Rond het begin van de Kamakura periode (1192-1333) bracht Eisai, de grondlegger van het Japanse zenboeddhisme uit China de gewoonte voort thee te maken van gepoederde bladeren. Vervolgens verspreidde de thee zich over Japan, met name in de Kozanji tempel in Takao en in Uji.

Tijdens de Muromachi periode (1333-1573) kreeg thee populariteit bij mensen uit alle sociale klassen. Mensen verzamelden zich op grote thee “feesten” en speelden een raadspel, waarbij deelnemers  de namen moesten raden van wat voor thee ze hadden gedronken en waar het vandaan kwam. Na hun beurt moest je de thee doorgeven aan de buurman/buurvrouw. Het verzamelen en tonen van kostbare theeproducten was ook populair bij de welgestelden.

Ongeveer tegelijkertijd ontwikkelde een meer verfijnde versie van thee feestjes zich met Zen-geïnspireerde eenvoud en een grotere nadruk op etiquette en spiritualiteit. Deze bijeenkomsten werden door slechts een paar mensen bijgewoond in een kleine ruimte waar de gastheer de gasten thee serveerde, wat een grotere intimiteit mogelijk maakte. Het is van deze bijeenkomsten dat de theeceremonie zijn oorsprong heeft.

Binnenkant van een theehuis in Inuyama

Booking.com